Een bijzondere familie

Samenvatting: http://www.shmoop.com/house-of-spirits/summary.html

Biografie Isabel Allende: http://nl.wikipedia.org/wiki/Isabel_Allende_%28schrijfster%29

Een prachtig boek waarin de familiegeschiedenis van een bijzondere familie en de geschiedenis van het land zijn verweven in één verhaal. Esteban Trueba ontgroeit dankzij zijn harde werken de armoede. Hij maakt kennis met de prachtige Rosa del Valle, waarmee hij wilt trouwen. Zijn geluk is echter van korte duur, want Rosa komt door een noodlottig ongeval om het leven. Een aantal jaren later gaat Esteban met haar kleine zusje Clara ervandoor. Clara is een intrigerend personage met bovennatuurlijke krachten die de magie in het verhaal brengt.

De simplistische schrijfstijl zorgt voor een goed begrip en daarmee een goed inlevingsvermogen in het verhaal. Deze schrijfwijze bestaat uit lange en beschrijvende zinnen, maar geeft ons de mogelijkheid om een zo gedetailleerd mogelijk beeld te vormen.

De verschillende symbolen geven een soort van tweede laag aan het verhaal. Alle namen in het boek hebben een betekenis en vormen een karakterbeschrijving van de persoon. Ferula betekent ijzersterk, en ze was inderdaad ook een ijzersterke vrouw. Daarnaast betekent Nicolas ‘armenverzorger’. Hij kwam altijd op voor de armen, net als zijn tweelingbroer Jaime, wat ‘ten diensten staan van anderen’ betekent. De symbolen zorgen voor een dromerige sfeer.

Een mindere kant van het boek is de structuur. De gebeurtenissen zijn chronologisch verteld, maar het verhaal bevat ook veel flash-backs en flashforwards. Het is van belang de aandacht bij het boek te houden. Flashforwards zoals deze: “Ze vonden ze dicht tegen elkaar aan, de jongen uitgestrekt en Blanca met haar hoofd op de buik van haar nieuwe vriendje. In diezelfde houding zouden ze, tot hun beider geluk, jaren later worden betrapt, iets waarvoor ze hun leven lang zouden moeten boeten.” (p. 108), halen enigszins de spanning uit het verhaal, omdat de lezer in de toekomst kan kijken. Het is minder makkelijk je te identificeren met een van de personen in het boek. Daarnaast wordt er een aantal keren van de alwetende verteller naar de ik-persoon, Esteban Trueba, overgestapt. Uit een aantal passages uit het boek blijkt dat Allende de bedoeling heeft gehad om Alba als de auteur van het boek naar voren te laten komen. “… het meisje Alba, zal later, in een tijd van verval en terreur, de wonderbaarlijke geschiedenis van haar familie opschrijven om, zoals ze zegt, ‘het verleden te laten herleven en mijn eigen ontzetting te overwinnen’.” Dit verklaart de flashforwards, want natuurlijk weet zij wat er in de toekomst gebeurde.

Hoewel deze structurele elementen verwarrend kunnen zijn, past deze structuur toch goed bij het verhaal. Een soort van chaotische vertelling geeft karakter aan het verhaal. Het geeft het gevoel dat je zich in het doolhofachtige huis van de familie Trueba bevindt. Tijdens het lezen, maar ook nog daarna, heb je het gevoel dat je naast de vrouwen staat. Je kijkt mee in de levens van de vier generaties en weet precies wat er gebeurd in elk punt van hun levens. Alsof je zelf hun leven hebt geleefd. Daarnaast is deze structuur niet zomaar gekozen. Het past bij het verhaal, zoals Isabel Allende hem bedoeld heeft. “Het huis met de geesten is een familiekroniek die zich vanaf het begin van de vorige eeuw over vier generaties uitstrekt tot in de jaren zeventig, toen de militaire dictatuur een einde maakte aan het socialistische bewind van Salvador Allende.”

Het boek is dan wel een realistische vertelling, maar bevat ook een aantal onnatuurlijkheden die in twijfel gebracht kunnen worden. De niet-realistische bovennatuurlijkheden zijn verweven in een realistisch en aangrijpend verhaal. Rosa en Clara zijn de meest intrigerende en merkwaardige personages uit het boek. Rosa is een oogverblindende schoonheid en Clara heeft een gave waarbij ze voorwerpen kan laten bewegen. Het realistische gehalte kan hiermee wel in twijfel worden gebracht, maar deze elementen brengen een magie aan in het boek dat het als realistisch overkomt.

Er wordt een familiegeschiedenis beschreven waarin de politieke toestand van het land is verweven. Het is een boek met vele gebeurtenissen die ervoor zorgen dat het lijkt alsof de lezer zich in het verhaal bevindt. De structuur is goed gekozen bij het verhaal en zorgt voor een goed beeld van de familie en de maatschappij. De bovennatuurlijkheden trekken het realisme van het verhaal in twijfel, maar zorgen wel voor een magische en dromerige sfeer dat maakt dat het boek zo lekker weg leest. Deze magische familiekroniek is zeker een aanrader wanneer je als lezer meegetrokken wilt worden in de geschiedenis van een bijzondere familie. 

Bronnen:

Auteur onbekend. (2014). Recensie: Het huis met de geesten, Isabel Allende. Geraadpleegd op 20 oktober. http://mustreads.nl/recensie-het-huis-met-de-geesten-isabel-allende/

Lehmann-Haupt, C. (1985). Books of the times. Geraadpleegd op 20 oktober. http://www.nytimes.com/1985/05/09/books/books-of-the-times-226293.html?&pagewanted=1