'Zonder Genade' - Renate Dorrestein

Het boek 'Zonder Genade' is een psychologische roman die gaat over de rouw van het echtpaar Phinus en Franka Vermeer. Zij verliezen hun 15-jarige zoon Jem door zinloos geweld. In het hele boek wordt beschreven hoe zij met het verlies van hun zoon omgaan.

Ik vind dat de structuur van het boek heel goed bedacht is. De structuur is namelijk gebaseerd op een spelmotief. Phinus is een spelfabrikant en ook in zijn jeugd speelde hij veel spelletjes met zijn tantes. Doordat Phinus zo vaak in aanraking is geweest met spelletjes, ziet hij het leven ook als een groot spel waarin je je aan de spelregels moet houden. Het boek is ingedeeld in drie delen en elk deel heeft een titel wat met een spel te maken heeft; 'In de put', 'Memory' en 'Ga terug naar af'. Ook de flash-backs en herinneringen hebben een grote functie in het boek. Deze flash-backs en herinneringen maken dat je aan het eind van het boek Phinus veel beter begrijpt. Phinus had een moeilijke jeugd. Hij is opgegroeid als wees bij zijn tantes. Franka kon geen kinderen meer krijgen doordat zij baarmoederkanker had. Phinus zag Jem als zijn eigen zoon, hoewel hij niet de biologische vader was.Toen Jem overleed was hij hier helemaal kapot van. Hierdoor begrijp je beter dat Phinus zo overdreven reageert op de dood van Jem.

Het boek is erg realistische geschreven, maar er zitten ook een aantal aspecten in wat minder realistisch is. Een realistisch en vooral emotioneel aspect in het boek is, is zinloos geweld. Hoewel de moord op Jem in het boek niet het centrale onderwerp is, is het wel een belangrijk aspect en de oorzaak van het gedrag van Franka en Phinus. Phinus en Franka reageren beide anders op de dood van Jem, wat ook realistisch is. Iedereen reageert en rouwt op zijn/haar eigen manier. Een minder realistisch aspect is hoe de twee meisjes, Melanie en Astrid, en Phinus en Franka op elkaar reageren. Phinus valt de twee meisjes aan, omdat hij bang is dat zij Franka wat aan gaan doen. Ook is het niet erg realistisch dat Phinus Sanne zwanger maakt op het kerkhof.

Ik denk dat de intentie van het boek is om in te laten zien hoeveel impact het kan hebben als een naaste overlijdt aan zinloos geweld. Hoewel het niet erg realistisch is hoe Phinus reageert, is het rouwproces voor naasten heel zwaar. Maar ook dat het leven doorgaat, hoe hard het soms ook is.

Het is een heel emotioneel boek en het maakt ook veel gevoelens in je los tijdens het lezen. De ongeloof en harde realiteit als je leest hoe Jem is vermoord. Ook het gevoel van ongeloof als je leest hoe Phinus erop reageert. Het belangrijkste gevoel is de medelijden die je voelt, omdat Franka en Phinus het heel moeilijk hebben met de dood van hun zoon.